de Hitsigheid van bloemen
Dirks Moestuin – een moestuin voor iedereen
“Dus jij beweert dat deze fresia’s wél bijen aantrekken?” Ik wijs naar het actiebord, terwijl ik de zweetdruppels over mijn gezicht voel lopen van de hitte. Op het naambordje van de tuincentrummedewerker staat met hoekige letters Whitney.
Ze schudt even haar blonde paardenstaart en fronst haar wenkbrauwen. “Dat staat daar toch?”
Er klopt iets niet, maar hoe zat het nou ook alweer? Ik ga voor de bluf. “Maar dat plaatje is van dúbbelbloemige fresia’s”.
Whitney zet haar handen in haar zij. “Dus?”
Ik zucht en weet er nog net een glimlachje uit te persen. “Moet ik jou nou gaan uitleggen over de bloemetjes en de bijtjes?”
Haar frons verdwijnt en ze wordt een beetje rood in het gezicht als ze een plukje haar achter haar oor stopt.
Ach jezus, hoe lul ik me hier nou weer uit?
Twee dagen eerder leer ik in onze zonovergoten moestuin hoe bloemenborders verspreiding van ziektes voorkomen. Ze zijn zeg maar, het natuurlijke condoom van de tuinbouw. Mirjam vertelt dat de fysieke beschutting een natuurlijke bescherming vormt tegen door de wind verspreide plagen. Ze kijkt de groep rond.
“Maar welk hoofddoel heeft de bloem eigenlijk?”
“Bestuiving van de gewassen,” gokt iemand.
“Voor de tuinder is dat zeker een doel. Maar vanuit de bloem geredeneerd heeft die net als de mens maar één biologisch functie: voortplanting.”
Voor een avondje stappen maken we onszelf aantrekkelijker met kleurrijke kleding en een lekker luchtje. De bloem gebruikt dezelfde middelen. Zo gooit de fresia een verleidelijke zoete geur in de strijd, in combinatie met een opwindende rood-gele tint om geschikte ‘partners’ aan te trekken. En net zoals wij de fashion trends volgen, kijken bloemen ook naar de laatste mode. De rode klaproos bijvoorbeeld komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en wordt daar bestoven door een sensueel kevertje dat heel goed rood kan zien. In Europa bestaat dat galante kevertje niet en wordt de klaproos door bijen bezocht, die heel goed ultraviolet zien. Hier is de klaproos dan ook lichter en reflecteert ultraviolet licht.
Sommige bloemen zijn seksueel steriel en worden helemaal niet bezocht. Dubbelbloemige planten hebben geen meeldraden omdat deze ook in bloemblaadjes zijn omgezet. Geen meeldraden, geen stuifmeel. Deze muurbloempjes van de bloemengemeenschap, vinden wij dan vaak wel weer heel mooi. Het lijkt namelijk alsof er twee bloemen in één zitten, zoals de meeste rozen bij de bloemist.
Bloeiende tuinbonen – Moestuincursus XL – Stadstuin Zuilen
Op advies van Mirjam zaaien we zoveel mogelijk inheemse bloemen om de bedreigde wilde bijen te helpen. De bijen kennen deze inheemse bloemen en kunnen daar makkelijk bij het gouden stuifmeel. Geen Mission Impossible-achtige taferelen dus. We schoffelen de bodem. We strooien het bloemenzaad en gooien er een dun laagje compost overheen. Anders eten vogels al het zaad op. Die compost drukken we lichtjes aan. Dan voer ik met een glimlach op mijn gezicht de Rik-check uit: “stop je vinger er in en voel of het nat is”. We slingeren de sproeier aan en als het goed is, zien we over zes weken de eerste bloemen opkomen!
In het tuincentrum schiet het me te binnen. Seksueel steriel! Dubbelbloemige fresia’s hebben helemaal geen stuifmeel. Ik open mijn mond om me uit de discussie met Whitney te redden, maar een onaangename geur leidt me af. Ik haal me neus op. Die geur ken ik. Iets met luiers. Een moeder met een snikkende baby in haar draagzak loopt me voorbij. Mijn mond valt dicht. Ik weet niet meer wat ik wilde zeggen. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd. Die comeback, het is weg, ik ben het kwijt. Het enige wat er in me opkomt is:
Baby baby tralala,
baby baby boem.
Knijp je neus dicht hopsasa,
ik pluk voor jou een bloem.
In een vaasje naast je bed,
baby baby ba dan ruik je niet meer naar babypoep, maar naar een fresia
*Uit ‘Jij bent de liefste’ van Hans en Monique Hagen
Thuis geniet ik onder mijn parasol van mijn énkelbloemige fresia’s en scrol ik nieuwsgierig door naar de volgende moestuinles.
Over Dirk
Dirk Krijgsman is een freelance schrijver en blogt voor de Tuinders over zijn nieuwste hobby: moestuinieren. Hij woont in Breukelen samen met zijn vriendin en drie kinderen. Met zijn band 22AD is hij bezig om een eerste album op te nemen. Tot voor kort was Dirk met enige regelmaat met zijn racemotor op het circuit in Assen te vinden. Inmiddels heeft hij zijn motor voor een golfsurfboard ingeruild en kom je hem minimaal één keer per week tegen in de branding bij Scheveningen.
